الهی! عرفه‏ام، باحسین علیه‏السلام از عرفات کوچ کرد و رحل اقامت در

کربلاگزید؛ پس تو رامی خوانم به زبانی که امامم حسین علیه‏السلام در روز

عرفه و در ودایش با سرزمین عرفات خواند.

الهی تو را می‏خوانم، با اشک‏هایی که به ترنم آخرین نوای آسمانی مولایم

حسین علیه‏السلام در روز عرفه، بر صورت شرمسارم روان شده است.

الهی! تو را می‏خوانم به پاکی و خلوص بندگی در صحرای عرفات، به تکاپوی

حاجیان؛ آن‏گاه که جان مشتاق را برای لقای تو روانه آسمان زلال عرفه

می‏کنند.
خدای من! دلم برای آشنایی و آشتی با تو، بی‏تاب‏تر از همیشه است و تنها

دارایی‏ام در پیشگاه تو، دعایی است که به آن وعده اجابت داده‏ای.

چگونه تو را دریابم و کدام باد موافق، این خس دورافتاده از آستانت را به کوی

شناخت و دلدادگی به تو رهنمون می‏سازد؟

الهی! تو نوری؛ آشکارتر از آنی که به مدد آثار خلقتت، شناخته شوی.

تو نوری و روشن‏تر از آنی که در پناه سایه درآیی.

خدای من! چه وقت از دیده‏ام نهان شدی تا برای اثبات بودن تو، دست به

دامن برهان و استدلال ببرم؟

تو آنقدر ظاهری که رسیدن به تو از راه مشاهده آثارت، راه دراز پیمودن و به

بیراهه رفتن است. پس خدای من! چنان به عشق خود مرا بنواز و یاری‏ام کن

تا دیده‏ام؛ به فراتر از نشانه‏هایت دل مشغول دارد و از درک نور تو که آفاق را

روشن کرده، بازنماند.

بارالها! چنان خود را به من بنما که بی‏واسطه و با شهود قلب، شیفته جمال

نورانی تو شوم.

فرا رسیدن روز عرفه روز دعا و نیایش گرامی باد . التماس دعا .