سلام ای روح مطهر …..

اکنون در این زمان سراسر نیاز ، کویر عطشناک اندیشه های جستجوگر نسل ما بیش از همه وقت ، انتظار تورا می کشد و در عصر هجوم ” بودن ” های کاذب و وجودهای مصنوعی ، ” نبود ” تو را غمگنانه می سراید و بر بام دلش آوای اندوه سر می دهد .

اکنون جوانه های رسته از شاخه های پس از انقلاب جویاتر از پیش ، چشم به بارش اندیشه های تو دوخته است تا همچون همیشه سرزمین بکر افکار را برویانی و ساقه های خشکیده و قحطی زده را به برگ و بار بنشانی .

ای روشنایی خورشید …….چه می شد که دیگر بار انفجار فجری می شد و تابش سحری از دامان فلق ؟

چه می شد که نسل شب زده  ما طلوع دانش اصیل تو  را بر افق افکار خویش به تماشا می نشست و اسلام را از زبان تو می شنید ؟

باغ اندیشه های نسل ما پر از نیلوفر سوال است . چه می شد که دستهای مهربان و صمیمی تو علف هرزه های شبهه ها و اشکالات را می چید و ساقه های ترد ذهن ما را آبیاری می کرد و گلبوته های شناخت ما را می شکوفاند ؟

عرصه اسلام به این نسل مشتاق دور از هرگونه پیرایش و آرایش حاصل عمر تو  و تو خود

حاصل عمر امام بودی . …….