به یاد شهدای گمنام
پندار ما این است كه ما مانده ایم و شهدا رفته اند، اما حقیقت آن است كه
زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند.
شهید آوینی
کدامين گل از صحراي سرخ شهادت را ببويم که بوي تو را دهد؟! اي کاش ميدانستم کدامين گل سرخ، صبح و شام شبنم اشک را بر مزار غربتت ميريزد، تا به او ميگفتم بيشتر اشک بريز که اين جوان غريب، مادري هم دارد.
بعد از نثار جان،
برایش یک نام مانده بود،
رضا به آن هم نشد؛
شهید گمنام
فرزند روح الله
بگذارید گمنام باشم که به خدا قسم گمنام بودن بهتر است از اینکه فردا افرادی وصایایم را شعار قرار دهند و عمل را فراموش کنند.
طلبه شهید رضا دهنویان
خوشا آنانکه مردانه می میرند و تو ای عزیز!
خوب می دانی که تنها کسانی مردانه می میرند که مردانه زیسته باشند.
سید شهیدان اهل قلم
حلقوم ها را میتوان برید اما فریادها را هرگز، فریادی که از حلقوم بریده برمیآید، جاودانه میماند.
سید مرتضی آوینی
احترام بر اهداف شهدا، بر محترم شمردن اجساد شهیدان مقدم است.
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط میرزایی در 1393/05/29 ساعت 11:51:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
1393/05/29 @ 12:28:29 ب.ظ
زینب [بازدید کننده]
قدوم سبز و پر برکتتان را به به شهرمان بوسه باران میکنم .برادر شهیدم می دانم با بی نامی چرا برگشتی .می خواهی بگویی که مولا و امامم صاحب الزمان و نائبش علی زمان تنهاست و ما فقط به دنبال نام و نشان یافتنیم.شرمنده ایم ولی با همه ی شرمساری مان همچنان ایستاده ایم و می ایستیم.خوش آمدی برادر خوشنام (گمنامم) همچنان راهت را ادامه خواهم داد.