بخشی از نیایشهای شهید چمران
اینها را به نیت آن ننوشته ام که کسی بخواند ، و به من رحمت آورد ، بلکه نوشته ام که قلب آتشنیم را تسکین دهم و آتشفشان درونم را آرام کنم . هنگامی که شدت درد و رنج طاقت فرسا می شد و آتشی سوزان از درونم زبانه می کشید و دیگر نمی توانستم آتشفشان وجود را کنترل کنم ، آنگاه قلم به دست می گرفتم و شراره های شکنجه و درد را ذره ذره از وجودم می کندم و بر کاغذ سرازیر می کردم …..و آرام آرام به سکون و آرامش می رسیدم . آنچه در د ل داشتم بر روی کاغذ می نوشتم و در مقابلم می گذاشتم و در اوج تنهایی ، خود با قلب خود راز و نیاز می کردم ، آنچه را داشتم به کاغذ می دادم و انعکاس وجود خود را از صفحه مقابلم دریافت می کردم ، و از تنهایی به در می آمدم … اینها را ننوشته ام که بر کسی منت بگذارم ، بلکه کاغذ نوشته ها بر من منت گذاشته اند و درد و شکنجه درونم را تقبل کرده اند … اینجا قلب می سوزد ، اشک می جوشد ، وجود خاکستر می شود و احساس سخن می گوید . اینجا کسی چیزی نمی خواهد ، انتظاری ندارد ، ادعایی نمی کند … فریاد ضجه ای است که از سینه پر درد به آسمان طنین انداخته و سایه ای کم رنگ از آن فریادها بر این صفحات نقش بسته است … خوش دارم که کوله بار هستی خود را که از غم و درد انباشته است بر دوش بگیرم ، و عصا زنان به سوی صحرای عدم رهسپار شوم . خوش دارم که از همه چیز و همه کس ببرم و جز خدا انیسی و همراهی نداشته باشم . …. خوش دارم که مرا بسوزانند و خاکسترم را به باد بسپارند تا حتی قبری را از این زمین اشغال نکنم . .. خدایا ! خسته و دلشکسته ام ، مظلوم از ظلم تاریخ ، پژمرده از جهل اجتماع ، ناتوان در مقابل طوفان حوادث ، نا امید در برابر افق مبهم و مجهول ، تنها ، بی کس ، فقیر در کویر سوزان زندگی ، محبوس در زندان آهنین حیات . دل غم زده و دردمندم آرزوی آزادی می کند و روح پژمرده ام خواهش پرواز دارد تا از این غربتکده سیاه ، ردای خود را به وادی عدم بکشاند و از بار هستی برهد ، ودر عالم نیستی فقط با خدای خود به وحدت برسد . ای خدای بزرگ ! تو را شکر می کنم که را شهادت را بر من گشودی ، دریچه ای پر افتخار از این دنیای خاکی به سوی آسمانها باز کردی ، ولذت بخش ترین امید حیاتم را در اختیارم گذاشتی ، و به امید استخلاص ، تحمل همه دردها و غمها و شکنجه ها را میسر کردی . گرامی باد یاد و خاطره همه مردان خدا .
| نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط میرزایی در 1393/03/31 ساعت 09:56:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
1393/04/04 @ 12:07:23 ب.ظ
میرزایی [عضو]
خوشا آنان که با عزت زگیتی بساط خویش بر چیدند و رفتند
زکالاهای این آشفته بازار شهادت را پسندیدند و رفتند
1393/03/31 @ 10:46:19 ق.ظ
صدرارحامی [عضو]
با سلام و احترام
شهادت بالاترین فضیلتی است که خداوند این ارمغان آسمانی را، به پاک ترین جهادگران در راه خویش عطا می نماید و هیچ سخنی بالاتر و معنوی تر از ذکر مقام این آسمانیان و زنده نگه داشتن میراث ماندگارشان نیست .(ممنونم ازبابت گذاشتن مطلب زیباتون )
از حضور سبزهمیشگیتان دروبلاگمون کمال تشکر را دارم ، با آرزوی بهترین ها برای شما دوست مهربان…….