او آمدنی ست......
و تو خواهی آمد
از پشت پرچین هزار آیینه و یاس
از بلندای وسیع جبل النور
از بلندای شگرف لحظه های وحی
از مشرق منا
از وسعت عرفات
طلوع خواهی کرد
با زمزمه ای از آوازهای مقدس داوود
با صدایی سبز از جنس زبور
با نسیمی مهربان از جنس صحف ابراهیم
و با آمدنت بنیان های سست فرو خواهد ریخت
خواهی آمد ……
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط میرزایی در 1392/07/25 ساعت 10:51:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید