چند وقت پیش ، از خبرها شنیدیم که یک معلم دلسوز برای ابراز همدردی

با شاگرد سرطانیش ، ماهان، موهای سرش را از ته تراشید تا شبیه

شاگرد بیمارش شود …. چقدر در دلم تحسینش کردم …. چقدر افکار

تابناکش را ستودم و چقدر به حالش به خاطر قلب وسیعش غبطه خوردم

….و دیروز در خبرها دیدم تمام همکلاسیهای ماهان برای جواب دادن به

درس انسانیت که از رفتار معلم شان دیدند همگی موهای سرشان را از ته

تراشیدند و روی تخته سیاه کلاس نوشتند : ” ماهان دیگر تنها نیست  ”

واین بزرگ مردان کوچک می خواستند که ماهان همشاگردیشان احساس

شرم نکند و در دل کوچکش غم تفاوت داشتن با دیگران جای نگیرد …. و

من باز غبطه خوردم ، غبطه به حال دلهای دریای شان ، غبطه به حال

احساس قشنگ و دوست داشتنی شان و با خود گفتم هنوز هم واژه های

انسان دوستی ، محبت ، عشق، صفا  رنگ و بو دارد . و این جز ارمغان

دین ناب اسلام نیست .

اینجاست که باید به خاطر نشان مسلمان بودنمان افتخار کنیم و به دنیا ی

غرب بگوییم : ” که اسلام دین خشونت نیست ، توحش نیست… مسلمان

قلب رئوفی دارد که با درد همنوعش احساس درد میکند.

برای سلامتی همه بیماران به ویزه کودکان سرطانی و سلامتی اون معلم عاشق : ” صلوات بر

محمد( صلی ا… علیه و آله ) و آل محمد ( صلی ا… علیه و آل محمد ) . ”